اهمالکاری و علت‌های آن‌را به طورساده توضیح دهید.
اهمالکاری یعنی به تعویق انداختن کار‌های مهم یا تکالیف، تا آن جایی که باعث پریشانی ما شوند. پس همه ما آدما اهمالکاری می‌کنیم. منتها آن اهمال‌کاری‌ای که مد نظر ماست و بیمارگونه می‌شود، این است؛ که کارها را تا جایی به عقب می‌اندازیم که ما را به دردسر بیاندازد و در عوض خودمان را به کارهایی مشغول می‌کنیم که سود چندانی برای ما ندارند. کاری که ممکن است آن لحظه حال من را بهتر کند؛ ولی می‌دانم که این کار، فقط حال من را خوب می کند و موقتی است؛ ولی ما با اذعان بر این نکته، همچنان ادامه می‌دهیم.
علت‌های زیربنایی زیادی وجود دارد؛ مثلا انسان‌هایی که لذت‌گرا هستند و دنبال تجربه لذت‌ها هستند، ممکن است به سمت اهمالکاری بروند. آدم‌هایی که هیجان‌پذیری بالایی دارند، آدم‌هایی که خلق ثابتی ندارند و در طول روز تغییرات ناگهانی می‌کنند یا آدم‌هایی که کمال‌گرا هستند، ممکن است به سمت اهمالکاری بروند. حتی یادگیری، یک عامل است؛ مثلا این گزاره «ترم قبل اهمالکاری کردم و پاس هم شدم. پس تمارین و امتحانات این ترم هم بالاخره می‌گذرد»، باعث می‌شود من از وقت گذاشتن روی مواردی که علاقه ندارم اجتناب کنم. اهمالکاری، یک مشکل چندبعدی است. اهمالکاری یک ظاهر است؛ اما می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. گاهی می‌تواند در اثر عادت‌های غلط باشد. گاهی فشار کاری زیاد باعث اهمالکاری می‌شود. گاهی مشکلات روانی باعث اهمالکاری می‌شود. بنابراین نمی‌توان نقش محیط را چندان پررنگ کرد. و اتفاقا سپردن اینها به محیط و منتظر ماندن برای تعدیل ساختار، خودش یک نوع اهمالکاری است! یعنی تغییر خود را، به تغییر محیط موکول می‌کنیم؛ یعنی حتی برای کاهش اهمالکاری هم اهمالکاری می‌کنیم. بنابراین من ابتدا توصیه می‌کنم هر کس یک سفر شخصی به درون خود داشته باشد.
بنابراین دلایل متعدد اند.
معرفی کتاب
«راهنمای درمان اهمالکاری» این یک کتاب خودیاری است، که دلایل اهمالکاری را بررسی می‌کند. همراه با یک‌سری تمرین‌های کوچک و ساده و پرسش‌نامه‌ها
دکتر مهدی اکبری، روان شناس
